Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Οπτασία.

Όπως μια ηλιαχτίδα
φιλτράρει απ' το βιτρώ
και αρχίζω αποχρώσεις
χιλιάδες να μετρώ.

Eσυ σαν ήλιος πρόβαλες
"πλάσμα εκτυφλωτικό"
 και μάγεψε η λάμψη σου
το νεύρο το οπτικό.

Κοιτάζω μες τα μάτια σου
να βρω ένα συνειρμό
Μπλε τ' ουρανού η Ίριδα
και χάνω τον ειρμό.

Έτσι στις μύριες σκέψεις
που έπλεξε το μυαλό
ψάχνω να βρω μια λέξη
μα κάπου εκεί κολλώ.

Αστέρι μου ας χάθηκες
σαν μια μυθοπλασία
θα ζει η οπτασία σου
για αεί στην φαντασία.


Τάκης Βουγάνης




Δεν υπάρχουν σχόλια: