Κυριακή 23 Ιουλίου 2017


Αγάπη.

Απόψε θα σου πω τι λεν αγάπη
ή μάλλον... πώς την νιώθω εγώ,
απόψε πάλι δεν θα κλείσω μάτι
εάν δεν βρω έναν τρόπο να σ' το πω.
Ξέρω εσένα δεν σ αρέσει να ρωτάς
άκουσε πως την νιώθω και μη συζητας.
Δεν είναι τα κλισέ και τα ρομάντζα
δεν είναι σινεμά και παραμύθι
κορμιά γυμνά, δεμένα σε δυο ράντζα
που τα ταΐζουν με ορό τη λήθη.
Ξέρω εσένα δεν σ αρέσει να ρωτάς
μα ειν ο τρόπος που στα μάτια με κοιτάς.
Είναι το φως που μπαίνει μες στο σπίτι,
οι ανεκτίμητες στιγμές που με κερνάς
είν' οι στιγμές που νιώθω σαν σπουργίτι
είν' η χαρά σε μένα σαν γυρνάς,
Ξέρω εσένα δεν σ' αρέσει να ρωτάς
μα η αγάπη, σου δίνει φτερά για να πετάς.
Δεν είναι τα φλέρτ τα καλοκαιρινά
είναι η λύπη που νιώθω όταν λείπεις
όπως οι ράγες όταν το τρένο δεν περνά
είν' στα δύσκολα να μην τ' εγκαταλείπεις.
Ξέρω εσένα δεν σ' αρέσει να "πετάς"
και όταν λείπω, αν σου λείπω δεν ρωτάς.

® Δημήτρης
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: